iti — 1. sif. Yaxşı itilənmiş, kəskin, çox kəsici. İti bıçaq. İti balta. İti ülgüc. İti qılınc. // Ucu şiş, batıcı, deşici. İti ox. İti tikan. – . . Heç bir zaval görməyəcəyini <pişik> hiss etdi, iti caynaqlarını qabırğaya ilişdirdi. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayət — z. <ər.> 1. Yetər, kafi, bəs olma. Deyirlər, çox ardır yüz il, əlli il; İnsana bir ömür kifayət deyil. B. V.. Kifayət qədər – lazımınca, lazımi qədər, bəs olduqca. <Qurban> yolda yeriyərkən düşünürdü: – Xoşbəxt adam, kifayət qədər pul … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəskin — sif. 1. İti. Kəskin qılınc. – Meydan görmüş atı olsa; Zülfüqarı kəskin olur. «Koroğlu». Müharibə günündə kəskin bir silah olur; Mənim əlimdə qələm. S. Rüst.. 2. məc. Şiddətli, güclü, təsiredici. Havada kəskin şaxta olmasa da, soyuq bir külək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəhmli — sif. 1. Zəhmi olan, baxanda öz görünüşü ilə adamda qorxu doğuran, dəhşətləndirən. // Çox böyük, çox yekə, görünüşcə əzəmətli. <Nemət> sökük və zəhmli darvazaya yaxınlaşdıqda, orada «Dava vəkili cənab Baxa xüsusi katib aranır» deyə, yeni bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti